«Η πόλις της Αμάσειας ήτο η ωραιοτέρα και θελκτικοτέρα
πόλις του Πόντου. Αλλά κατά το διάστημα της εκεί διαμονής του δικαστηρίου της
ανεξαρτησίας ήλλαξεν επί τοσούτον, ώστε εφαίνετο ως μια νεκρόπολις και
παρουσίαζεν όψιν λίαν άγριαν και τρομακτικήν. Διότι παντού, εις όλας τας
χριστιανικάς συνοικίας ηκούοντο θρήνοι και οιμωγαί και οπουδήποτε έστρεφε τις
το βλέμμα αυτού άλλο ουδέν έβλεπεν, ειμή απηγχονισμένους ανθρώπους ανηρτημένους
εδώ και εκεί ανά τας οδούς και τας πλατείας της πόλεως. Μάλιστα υπήρξεν ημέραν,
καθ' ην μόνο εις την πλατείαν της κυβερνήσεως - κατά μήκος της όχθης του Ίριδος
ποταμού- είχον απηγχονισθεί περί τους 70 καταδίκους. Οι θανατοθέντες επίσημοι
άνδρες, μόνον εκ των παραλίων του Πόντου, υπό του δικαστηρίου τούτου της
ανεξαρτησίας, ανήρχοντο όλοι ομού εις 1500 τον αριθμόν».
Ευαγγελιστού Προυσαέως, μαρτυρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου